Η γη είναι το νέο κυρίαρχο “νόμισμα” στις ΑΠΕ, καθώς ολοένα και περισσότερες αγορές προσκρούουν σε περιορισμούς

Η γη εξελίσσεται ολοταχώς στο κυρίαρχο “νόμισμα” του κλάδου των ΑΠΕ, καθώς σε αρκετές αγορές παρατηρείται έλλειψη διαθέσιμων εκτάσεων για φωτοβολταϊκά και αιολικά. Το γεγονός αυτό απειλεί να εκτροχιάσει τις προβλέψεις για συνεχόμενη ανάπτυξη του κλάδου.

Όπως αναφέρεται σε έκθεση του γερμανικού ινστιτούτου Öko-Institut εκ μέρους της WWF, η Γερμανία διαθέτει επαρκείς εκτάσεις θεωρητικά για να καλύψει την αναγκαία ανάπτυξη των ΑΠΕ ως το 2050. Σύμφωνα με τους συντάκτες, θα χρειαστεί το 2,5% της γης σε κάθε περιφέρεια της χώρας και το ποσοστό θα μπορούσε να μειωθεί σε 2% αν δοθεί έμφαση στα φ/β έναντι των αιολικών.

Όπως εξήγησε ο Φέλιξ Μάθες του Öko-Institut, “τα τετραγωνικά μέτρα και το μήκος των γραμμών που απαιτούνται πρέπει να έχουν την ίδια σημασία με την τιμή της κιλοβατώρας όταν αξιολογείται ένα έργο ΑΠΕ”. Εντούτοις, οι εκτάσεις δεν παίζουν αυτό το ρόλο στις αδειοδοτικές διαδικασίες σήμερα.

“Η συμβολή της εγκατάστασης σε ολόκληρο το ενεργειακό σύστημα θα είναι πιο σχετική από τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του επιμέρους έργου”, τόνισε ο Μάθες και πρόσθεσε πως ένα σενάριο με περισσότερα φ/β επιτρέπει περισσότερη κατανάλωση κοντά στην παραγωγή και έτσι περιορίζει τις απαιτούμενες εκτάσεις έναντι οριακά υψηλότερου κόστους.

Η έλλειψη διαθέσιμων εκτάσεων έχει κάνει την εμφάνισή της και στην ελληνική αγορά και εξελίσσεται σε πρωταρχικό ζήτημα, όπως ανέφερε πρόσφατα σε ρεπορτάζ του το energypress.

Ο λόγος είναι κυρίως η απαγόρευση που ισχύει από το 2011 για εγκατάσταση ΑΠΕ σε γη υψηλής παραγωγικότητας. Ενώ μέχρι τότε επιτρεπόταν η εγκατάσταση σε τέτοιες εκτάσεις υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα ξεπερνάνε το 1% των καλλιεργούμενων εκτάσεων κάθε νομού, με το νόμο 4015/2011 απαγορεύτηκε η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε γαίες υψηλές παραγωγικότητας.

Τέλος, ακόμα και στη “φιλόδοξη” Καλιφόρνια, η οποία πρόσφατα πέρασε νομοθεσία με στόχο για 100% ΑΠΕ μελλοντικά, διατυπώνονται φόβοι ότι κάτι τέτοιο δεν θα γίνει εφικτό εξαιτίας των περιορισμών γης. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχουν και φαινόμενα τοπικών αντιδράσεων πέραν από τους κρατικούς περιορισμούς. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2017 οι συνολικές εγκαταστάσεις αιολικών υποχώρησαν κατά 153 μεγαβάτ σε σύγκριση με το 2013.

Πηγή: energypress.gr, άρθρο του Χάρη Αποσπόρη